مکانیزم کار: در این ماشین کلیه کارهای چاپی در دفعات متعددی صورت میگرفت. مرکبدهی به فرم چاپی توسط مشته های چرمی (تامپون)، قرار دادن کاغذ روی درپوش، استقرار و گونیا نمودن کاغذ، بستن قاب و در آخر نگهداری کاغذ توسط یک قاب (ماسک). این قاب درست به اندازه فرمهای چاپی ساخته میشد. قاب با ماسک (قالب)خود، هنگام بسته شدن صفحه درپوش پرس، کاغذ چاپی را محکم نگاه میداشت تا بتواند روی فرم چاپی قرار گیرد که همزمان از کثیف شدن نیز محفوظ میماند. با عملکرد یک اهرم لنگ، یک تسمه قوی بستر فرم را به زیر صفحه فشار هدایت میکرد. با گرداندن محور پیچ اصلی دستگاه توسط یک اهرم، صفحه کاملا صاف پرس پایین آمده و کاغذ را به فرم چاپی پرس میکرد. پس از اتمام چاپ، این صفحه به همان شیوه ال کشیده میشد. صفحه حامل فرم به خارج هدایت شده، درپوش و قاب کوچک به صورت لوالیی باز و کاغذ چاپ شده خارج میشد.
کیفیت کار چاپ شده : چاپ های خوبی که از این پرس به دست میآمد در واقع بیشتر حاصل کار هنرمندان چاپکار بود. روی این پرس ساده چوبی دستی که پرس کاملی هم نبود، هنرمندان چاپکار میتوانستند چاپهایی با کیفیت باال به دست آورند که نهتنها در آن زمان بسیار زیبا بود، بلکه هنوز هم از ارزش زیادی برخوردار است.
روش کار : تا جایی که میدانیم در آن زمان به منظور ارائه چاپهای با کیفیت باال، دو نفر چاپکار روی اینگونه پرسها کار میکردند. یک نفر به عنوان استاد چاپ، که کاغذ را در محل خود قرار میداده و کاغذ چاپ شده را از دستگاه برمیداشت و احتماالً دسته اهرم را میگرداند، و یک نفر به عنوان استاد مرکبدهی که با مشتههای چرمی (تامپون) وظیفه سنگین مرکبدهی یکنواخت به فرم را به عهده داشت . با وجود محکم و بزرگ بودن پرس، درپوش آن از نظر کار چاپ ضعیف بود. به گونهای که صفحات بزرگ دو برگی را میبایست در دو مرحله چاپ میکردند.
ساخت اولین پرس فلزی : در سال ۱۷۷۲ یک نفر حروفریز به نام ویلهلم هاس توانست تغییرات قابل توجهی در پرسهای معمولی به وجود آورد؛ و چون بیشتر قطعات ماشین او فلزی بود از نظر چاپ بسیار قویتر بود.
تغییرات مکانیکی : هاس برای به وجود آوردن نیروی بیشتر در لحظه چاپ، از سیستم چرخ طیار استفاده کرده بود. همچنین از اهرمی با دسته بلندتر استفاده کرد و در دو سر آن نیز یک کره فلزی قرار داده بود. با این وجود او اجازه نداشت پرس خود را برای چاپخانهها بسازد. زیرا برای او به عنوان حروفریز، چنین حقی را قائل نبودند. از اینرو پسر او توانست اختراع پدرش را قابل استفاده کند.
– مکانیزم تغییرات فشار چاپ : لرد چارلز استانهوپ در سال ۱۸۰۰ با یک پرس دستی آهنی که در آن دستهای به اهرم عملکننده اصلی ماشین متصل بود، توانست نیروی فشاری را به میزان زیادی کاهش دهد و یا به اندازه الزم تنظیم کند. یک وزنه تعادل کار اهرم عملکننده تیگل (سیلندر فشار) را تسهیل میکرد.
سیستم اهرم زانویی : با اختراع پرسهای مجهز به اهرم زانویی در سال ۱۸۰۳، انجام تغییرات اصولی در ساخت پرسهای دستی میسر شد. نوع ساختمان بخشهای مهم این پرسها را ممکن است بتوان در برخی از ماشینهای نمونهگیری بخش حروفچینی چاپخانه ها ملاحظه نمود.
مخترعین پرس های مجهز به اهرم زانویی، ثبت اختراع خود را در مورد ساخت ماشینهای مدرن چاپ به مدت یک سال به تأخیر انداختند. ولی در همین زمان با جدیت به کار ساخت ماشینهای سریع چاپ ادامه دادند. اگر کسی در آن زمان به اولینماشین سیلندری چاپ عنوان (ماشین سریع) میداد، به ویژه تا زمان ساخت ماشینهای سریع چاپ کامل، درست بود. زیرا این ماشین واقعاً نسبت به ماشینهای دستی سریعتر چاپ میکرد.
ساخت ماشینهای سیلندری توقفی : در همین زمان، ماشینهای سیلندری با فرم تخت و با ویژگی ماشین سیلندری توقفی تولید و به نام پرس سریع نامیده شدند
تعریف پرسهای سریع : امروز تعریف کلی ما از پرسهای سریع بدینگونه است: کلیه ماشینهای چاپ که مکانیزم محرکه آنان دارای موتور جداگانه باشد و سیستم هدایت مرکب مستقل و قابل تنظیم داشته باشند و ضمناً بتوانند تیراژ چاپی را به صورت تولیدی چاپ کنند، جزء ماشینهای سریع محسوب میشوند