چاپ برجسته از قدیمی ترین روش های چاپی است که در اواسط قرن پانزدهم توسط گوتنبرگ اختراع گردید.
چون نخستین بار از این روش برای تکثیر متن و کتاب استفاده شده، در زبان آلمانی به آن «روش چاپ کتاب» نیز گفته می شود
. در چاپ برجسته، چاپ از حروف برجسته ی سربی که کنار یکدیگر چیده می شوند برای تهیه ی فرم چاپی استفاده می گردد.
به خاطر استفاده از حروف و فشار دادن به روی سطح مورد نظر برای چاپ به این روش چاپی لترپرس نیز گفته می شود.
به منظور سهولت کار و انتخاب حروف با اندازه و شکل مورد نظر، در چاپخانه، میزهای خصوصی برای طبقه بندی حروف
و دسترسی راحت به آن ها ساخته اند. به کسی که کار چیدن حروف را انجام می دهد حروف چین می گویند.
باید گفت این روش چاپی همان روش گوتنبرگ است که با گذشت قرن ها از آن، هنوز تغییر چندانی نکرده است.
چاپ برجسته با استفاده از حروف سربی که قرن ها به عنوان مهم ترین و تنها روش چاپ مورد استفاده قرار می گرفت
امروزه به علت هزینه ی بالا تولید فرم چاپی دیگر رونق پیشین خود را از دست داده و جای خود را به روش های جدید
چاپ برجسته، فلکسوگرافی با فرم های لاستیکی داده است./ چاپ تماسی
در اوایل قرن نوزدهم میلادی (12-1811) مخترعی به نام فردریک کونیک توانست دستگاه چاپ را مکانیزه کند و
او بود که اولین دستگاه چاپ اتوماتیک سیلندری را ساخت. در سال های بعد قسمت های مختلف این دستگاه،
از جمله مکانیزم محرکه روش گردش سیلندر در سیستم اپراتوری آن به تدریج اصلاح گردیده و دستگاه بهینه سازی شد.
اولین دستگاه چاپ برجسته ی سیلندری هایدلبرگ در سال 1936 میلادی با سرعت چاپ 3600 برگ
در ساعت تولید و به بازار عرضه شد.
دستگاه های چاپ برجسته از فرم هایی استفاده می کردند که توسط چیدن حروف برجسته در کنار یکدیگر به وجود می آمدند.
در حدود سال 1822 میلادی شخصی انگلیسی به نام ویلیام چرچ دستگاهی ساخت
که به وسیله ی آن حروف به صورت خودکار در کنار یکدیگر قرار می گرفتند.
به این ترتیب اولین ماشین حروف چینی به صورت خودکار یا اتوماتیک به وجود آمد.