چاپ شابلونی یک هنر باستانی است. اولین پیشگام در این عرصه چین بوده است ، حدود سال 950 میلادی به عنوان چاپ بر روی پارچه استفاده شده است. چندین قرن بعد صنعتگران ژاپنی این روش را برای انتقال طرح بر روی کاغذ و پارچه با استفاده از یک برس سفت و محکم بافته شده از موی انسان برای فشار دادن جوهر از یک صفحه توری انجام دادند.
چاپ سیلک در قرن هجدهم وارد اروپا شد اما به دلیل هزینه های بالا برای ساختن صفحه توری ابریشمی در آن زمان با سرعت کندی به عنوان یک روش چاپ پارچه مورد استفاده قرار گرفت. هنگامی که جاده ابریشم ، ابریشم وارداتی را مقرون به صرفه تر کرد چاپ سیلک روی پارچه به روشی محبوب و سود آور برای چاپ پارچه تبدیل شد در اوایل قرن بیستم چاپگر ها امولسیون هایی را با حساسیت به نور ایجاد کرده بودند ، که به صنعتگران اجازه می داد طرح های پیچیده تر را با سهولت بیشتری چاپ کنند.
در دهه 1930 هنرمندان شروع به آزمایش چاپ طرح ها و اگو ها به عنوان یک اثر هنری کردند و نام ابداع جدید خود را سری گرافی (خط خطی) گذاشتند، تا آنرا از چاپ صنعتی متمایز کنند. در دهه 1960هنرمندانی مانند ادوارد و پائولوزی و اندی و ارهول از چاپ روی الگو برای هنر های زیبا استفاده می کردند. این هنرمند از چاپ برای کپی کردن چندین نسخه از یک نسخه تصویر واحد استفاده میکند که اساسا هنر را زیر سوال میبرد، که چه چیزی یک اثر هنری را متمایز میکند. مرلین دیپیچ و ارهول شاید شناخته شده ترین نمونه چاپ طرح به عنوان یک کار هنری باشد.
امروزه از چاپ سیلک به عنوان چاپ هنری و هم به عنوان یک فرایند چاپ تجاری استفاده می شود. از یک شابلون میتوان صدها بار یا حتی هزاران بار برای تولید مجدد همان طرح استفاده کرد بنابراین یک روش عالی برای سفارشات بزرگ و لباس های سفارشی هست.