تاریخچه نان سنگک:
نان سنگک.
نوعی از نان هست که روی سنگ‌ریزه‌های گرم بپزند.
تاریخچه
سید داوود روغنی (شاطر داوود) یکی از شاطرهای معروف شهر ری در سال ۱۳۵۶ کتابی می‌نویسد که خود آن را «مجموعه معارف و فرهنگ نانوایی سنگکی و نان سنگک» نامیده است.شاطر داوود معتقد است هیچ اطلاع دقیقی از محل و پیدایش نان سنگک وجود ندارد. اما به گفته‌ی وی قدیمی‌ترین نوشته‌ای که در آن از نان سنگک نام می‌برد «برهان قاطع» است که در سال ۱۰۶۲ ه.ق نوشته شده. در آن کتاب درباره‌ی معنی واژه‌ی سنگک آمده است: «نوعی از نان هست که روی سنگ ریزه‌های گرم بپزند.» اما طبق نظریه‌ی سال نمای کمیته‌ی نانوایان تهران، شیخ بهایی به سفارش شاه عباس نان سنگک را ابداع کرد. اما نانوایان و کارگران نانوایی‌های سنگکی نظر دیگری دارند. یکی از معتبرترین نظریه‌ها این بود که نان سنگک قبل از اسلام هم در ایران رواج داشته و ماجرا از این قرار است که یکی از پادشاهان ساسانی مریض میشود و طبیب برای معالجه دستور می‌دهد که برای شاه نان تهیه کنند که آن نان روی ریگ پخته شده باشد. شاطر داوود خود در تعریف نان سنگک می‌نویسد:«نان سنگک که از نظر مزه، طعم و همچنین هضم آسان و سلامت، بهترین نان ایران و شاید هم دنیا باشد، از آرد مرغوب و سالم و آب خالص و نمک به دست می‌آید و ترش هم که در خمیر آن به کار می‌رود از همان آرد و آب و نمک درست میشود. در پخت نان سنگک به غیر از ماده‌ی فوق، جوش شیرین و یا هر ماده‌ی دیگری نمی‌توان به کار برد و به جز آرد گندم مرغوب و سالم، هیچ آرد دیگری حتا آرد جو یا سایر حبوب به درد پختن نان سنگک نمی‌خورد.نان سنگک از آرد سبوس دار کامل تهیه میشود