چاپ افست (لیتوگرافی افست)
چاپ افست که به آن لیتوگرافی افست نیز گفته می شود، روشی برای چاپ تولید انبوه است که در آن تصاویر روی صفحات فلزی (افست) به پتوها یا غلتک های لاستیکی و سپس به رسانه های چاپی منتقل می شوند. رسانه چاپی، معمولاً کاغذ، در تماس مستقیم با صفحات فلزی قرار نمی گیرد. این باعث افزایش طول عمر صفحات می شود. علاوه بر این، لاستیک منعطف به آسانی با سطح رسانه چاپی مطابقت دارد، و این امکان را می دهد که فرآیند به طور موثر بر روی رسانه های با سطح ناهموار مانند بوم، پارچه یا چوب استفاده شود. مزیت اصلی چاپ افست کیفیت تصویر بالا و ثابت آن است. این فرآیند را می توان برای مشاغل کوچک، متوسط یا با حجم بالا مورد استفاده قرار داد.
امروزه دو نوع ماشین چاپ افست برای چاپ رایج است: چاپ افست ورق و چاپ افست تحت وب. در چاپ افست ورق، صفحات جداگانه کاغذ به دستگاه وارد می شود. صفحات را می توان از قبل به اندازه انتشار نهایی برش داد یا پس از چاپ برش داد. در چاپ افست تحت وب، از ماشین های بزرگتر و با سرعت بالاتر استفاده می شود. اینها با رول های بزرگ کاغذ تغذیه می شوند و صفحات جداگانه جدا شده و سپس بریده می شوند. چاپ افست برگه ای برای کارهای ثابت کوچک و متوسط مانند کتاب های چاپ محدود رایج است. چاپ افست وب برای نشریات با تیراژ بالا که محتوای آنها اغلب تغییر می کند، مانند روزنامه های شهری مقرون به صرفه تر است.
چاپ افست که به آن لیتوگرافی افست یا لیتو افست نیز می گویند، در چاپ تجاری، روش چاپ پرکاربرد است که در آن تصویر مرکب شده روی صفحه چاپ روی یک استوانه لاستیکی چاپ می شود و سپس (به عنوان مثال، افست) به کاغذ یا مواد دیگر منتقل می شود. سیلندر لاستیکی انعطاف پذیری زیادی را به همراه دارد و امکان چاپ روی چوب، پارچه، فلز، چرم و کاغذ خشن را فراهم می کند. یک چاپگر آمریکایی به نام Ira W. Rubel از ناتلی، نیوجرسی، به طور تصادفی این فرآیند را در سال 1904 کشف کرد و به زودی یک دستگاه چاپ برای بهره برداری از آن ساخت.
در چاپ افست، ماده ای که قرار است چاپ شود، نه بالای سطح صفحه چاپ قرار می گیرد (مانند چاپ لتر) و نه در زیر آن فرو می رود (مانند چاپ قلمی یا گراور). در عوض، با سطح صفحه همسطح است. بنابراین افست به عنوان یک روش پلانوگرافی چاپ طبقه بندی می شود.